Zrób coś dla naszej planety, wydrukowuj tę stronę tylko w razie potrzeby. Nawet mała akcja może sprawić ogromną różnicę, gdy miliony ludzi to robią!
Czysta woda ma kluczowe znaczenie dla przyrody oraz zdrowia i dobrostanu ludzi. Jest to również kluczowy zasób dla wielu sektorów gospodarki. Ze względu na nadmierną eksploatację i zmiany klimatu w wielu obszarach w Europie coraz częściej występuje niedobór wody. Jednocześnie zanieczyszczenie środowiska wywiera dodatkową presję na ten ograniczony zasób.
Unia Europejska (UE) rozpoczęła realizację ambitnych planów radykalnego ograniczenia emisji i zanieczyszczeń w nadchodzących dziesięcioleciach. Część z nich obejmuje zainicjowany niedawno plan działania na rzecz eliminacji zanieczyszczeń, który będzie poświęcony ograniczeniu zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby do poziomów uznawanych już za nieszkodliwe dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Rozmawialiśmy z, ekspertem ds. Środowiska Ian’em Marnane’m,. Pracuje on obecnie nad sprawozdaniemdotyczacym eliminacji zanieczyszczeń, które ma zostać opublikowane przez Europejska Agencje Srodowiska (EEA) jeszcze w tym roku.
Europejska Agencja Środowiska (EEA) oraz Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) opublikowały niedawno europejski raport o wpływie transportu morskiego na środowisko (ang. European Maritime Transport Environmental Report, EMTER), który zawiera wspólną ocenę wpływu transportu morskiego na środowisko w Europie. Na ten temat rozmawialiśmy ze Stéphanem Isoardem, kierownikiem grupy ds. gospodarki wodnej i morskiej w EEA, który kierował zespołem EEA przygotowującym raport.
Woda pokrywa ponad 70% powierzchni Ziemi i jest niezbędna do życia wszystkim żywym organizmom na naszej planecie. 96,5% zasobów wód na Ziemi znajduje się w oceanach w postaci wody słonej, podczas gdy pozostałe 3,5% to woda słodka – jeziora, rzeki, wody podziemne i lód. Dobre zarządzanie tym ograniczonym i cennym zasobem jest konieczne do osiągnięcia dobrej jakości życia ludzi i równowagi w przyrodzie.
Często zakładamy, że dostawy czystej wody są rzeczą oczywistą. Odkręcamy kran i płynie z niego czysta woda, korzystamy z niej i następnie spuszczamy „brudną” wodę. Dla większości Europejczyków woda, którą używamy w domu, ma jakość wody pitnej i jest dostępna przez 24 godziny na dobę. Ten krótki moment od odkręcenia kranu do spuszczenia wody stanowi zaledwie bardzo małą część całej „podróży” wody. Gospodarowanie wodą w mieście nie ogranicza się do publicznych systemów wodnych. Zmiany klimatu, niekontrolowane rozrastanie się miast oraz zmiany w dorzeczach mogą prowadzić do częstszych i bardziej szkodliwych powodzi w miastach, przez co władze stoją przed coraz większym wyzwaniem.
Europejczycy wykorzystują co roku miliardy metrów sześciennych wody – nie tylko do picia, lecz także w rolnictwie, produkcji, ciepłownictwie i chłodnictwie, turystyce oraz w innych sektorach usługowych. Biorąc pod uwagę tysiące jezior słodkowodnych, rzek i zbiorników wód podziemnych, może się wydawać, że zasoby wodne w Europie są nieograniczone. Jednak wzrost liczby ludności, urbanizacja, zanieczyszczenie środowiska i skutki zmian klimatu, takie jak uporczywe susze, powodują ogromne obciążenie dla europejskich zasobów wodnych i ich jakości.
Woda jest w ciągłym ruchu. Woda ułatwia również przemieszczanie się statków, ryb i wszystkich innych zwierząt i roślin żyjących w wodzie. Zdrowie rzek, jezior i oceanów musi uwzględniać przepływy wody między granicami geopolitycznymi. Dlatego współpraca regionalna i międzynarodowa jest głęboko zakorzeniona w polityce Unii Europejskiej dotyczącej wody od lat 70. XX wieku.
Malta jest jednym z 10 krajów o największych niedoborach wody na świecie. Co zrobić, kiedy środowisko naturalne dostarcza tylko połowę wody niezbędnej dla danej populacji? Malta „wytwarza” czystą wodę i dokłada wszelkich starań, aby żadna kropla się nie zmarnowała. Rozmawialiśmy z Manuelem Sapiano, z maltańskiej Agencji ds. Energii i Wody, na temat nowych technologii, wody dla gospodarstw domowych i rolnictwa oraz nieskazitelnie czystych kąpieliskach otaczających wyspę.
Przyroda i woda idą ze sobą w parze. Przesłanie to stanowi podstawę holenderskiego programu przeciwpowodziowego „Room for the River”. Podejście to, które opiera się na koncepcji „powrotu do korzeni”, służy obecnie za globalny model zarządzania zasobami wodnymi i ochrony przed podwyższonym ryzykiem powodzi związanym ze zmianami klimatu. Ostatnie ekstremalne powodzie w latach 1993 i 1995 były sygnałem alarmowym, jak relacjonuje Willem Jan Goossen z niderlandzkiego Ministerstwa Infrastruktury i Gospodarki Wodnej. Zapytaliśmy go, co oferuje ten program pod kątem zrównoważonej ochrony przeciwpowodziowej.
Zmiany klimatu zwiększają presję na jednolite części wód. Od powodzi i susz po zakwaszenie oceanów i podnoszący się poziom mórz – oczekuje się, że w najbliższych latach nasili się wpływ zmian klimatu na wody. Zmiany te sprawiają, że należy szybciej podjąć odpowiednie działania w całej Europie. Miasta i regiony już teraz dostosowują się do nowej sytuacji, wykorzystując bardziej zrównoważone, oparte na działaniu przyrody rozwiązania, aby złagodzić skutki powodzi oraz zapewnić wykorzystywanie wody w inteligentniejszy i bardziej zrównoważony sposób, który pozwoli nam skutecznie radzić sobie z suszami.
Produkowane masowo tworzywa sztuczne zostały wprowadzone na rynek mniej więcej w połowie ubiegłego wieku jako cudowny materiał — lekki, elastyczny, trwały i mocny. Od tamtej pory produkcja tworzyw sztucznych gwałtownie wzrosła, przynosząc wiele korzyści społeczeństwu. Obecnie, około 70 lat później, roczna produkcja tworzyw sztucznych wynosi ponad 300 milionów ton i zaczęliśmy rozumieć prawdziwą „spuściznę” tych produktów: one nigdy tak naprawdę nie znikają ze środowiska.
Woda pokrywa ponad 70% powierzchni Ziemi. Życie na Ziemi miało swój początek w wodzie, więc nie jest zaskoczeniem, że wszystkie organizmy żyjące na naszej błękitnej planecie potrzebują wody. W rzeczywistości woda pełni różne funkcje: jest podstawową potrzebą, domem, zasobem lokalnym i globalnym, korytarzem transportowym i regulatorem klimatu. Jednak na przestrzeni ostatnich dwóch wieków woda stała się docelowym zbiornikiem dla licznych zanieczyszczeń oraz niedawno odkrytą „kopalnią” bogatą w minerały, które można eksploatować. Abyśmy mogli nadal czerpać korzyści z czystej wody oraz niezanieczyszczonych rzek i oceanów, musimy zasadniczo zmienić sposób, w jaki wykorzystujemy i oczyszczamy wodę.
Wiele osób nadal kojarzy rtęć z termometrami, a większość wie również, że jest ona toksyczna. Ze względu na swoją toksyczność, rtęć jest wycofywana z produktów w Europie, ale nadal krąży w dużych ilościach w powietrzu, wodzie, glebie i ekosystemach. Czy rtęć nadal stanowi problem i jakie działania są w związku z tym podejmowane? Przeprowadziliśmy wywiad z ekspertem Europejskiej Agencji Środowiska ds. zrównoważonego wykorzystania zasobów i przemysłu, Ianem Marnane.
Życie w morzach, światowy klimat oraz nasza gospodarka, a także dobrostan społeczny zależą od zdrowych mórz. Pomimo pewnej poprawy, z naszych ocen wynika, że sposób, w jaki obecnie korzystamy z europejskich mórz, pozostaje niezgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju. Zmiana klimatu oraz rywalizacja o zasoby naturalne wywierają dodatkową presję na środowisko morskie. Europejskie polityki i środki mogłyby przynieść większą poprawę, jeżeli byłyby wdrażane w ramach podejścia „zarządzania opartego na ekosystemie” oraz jeżeli byłyby wspierane za pośrednictwem światowych ram zarządzania oceanami.
Wraz ze wzrostem zaludnienia, urbanizacją oraz rozwojem gospodarczym wzrasta zapotrzebowanie na wodę słodką na obszarach miejskich w Europie. Jednocześnie na dostępność wody dla mieszkańców miast wpływa również zmiana klimatu i poziom zanieczyszczeń. W jaki sposób europejskie miasta mogą w dalszym ciągu zaopatrywać swoich mieszkańców w wodę słodką?
Potrzebujemy żywności, a aby móc ją produkować potrzebujemy również czystej wody słodkiej. Biorąc pod uwagę rosnące zapotrzebowanie wynikające z działalności człowieka z jednej strony oraz kwestie związane ze zmianą klimatu z drugiej strony, wiele regionów, w szczególności położonych na południu, napotyka na trudności w zapewnieniu wystarczającej ilości wody słodkiej, aby zaspokoić swoje potrzeby. W jaki sposób możemy zapewnić dalszą produkcję żywności, nie narażając jednocześnie środowiska naturalnego na niedobór wody słodkiej? Jednym z działań w tym zakresie powinno być zwiększenie wydajności użytkowania wody.
Rolnictwo stanowi znaczne i rosnące obciążenie dla zasobów wody w Europie, zagrażając niedoborem wody i niszczeniem ekosystemów. Do osiągnięcia zrównoważonego korzystania z wody konieczne jest zapewnienie rolnikom właściwych zachęt cenowych, porad i wsparcia.
"W naszych kranach brakuje wody raz lub dwa razy w miesiącu, czasami częściej" - mówi Barış Tekin w swoim mieszkaniu w Beşiktaş, zabytkowej dzielnicy Stambułu, gdzie mieszka wraz ze swoją żoną i córką. "Na wszelki wypadek trzymamy w mieszkaniu około 50 litrów butelkowanej wody do mycia i sprzątania. Jeżeli wody brakuje naprawdę długo, jedziemy do mojego ojca lub rodziców mojej żony" - mówi Barış, profesor ekonomii na Uniwersytecie Marmara.
Historia rybaka W nocy 6 października 1986 r. rybacy zajmujący się połowem homarów z miasteczka Gilleleje leżącego na północ od Kopenhagi, łowiący w Cieśnienie Kattegat, wyciągnęli na pokład swoich kutrów sieci pełne homarców. Wiele zwierząt było martwych lub prawie martwych. Około połowy z nich miało dziwny kolor.
For references, please go to https://www.eea.europa.eu/pl/themes/water/articles/articles_topic or scan the QR code.
PDF generated on 2024-11-21 17:30
Engineered by: Zespół Witryny EEA
Software updated on 26 September 2023 08:13 from version 23.8.18
Software version: EEA Plone KGS 23.9.14
Akcje Dokumentu
Podziel się z innymi