Politika bağlamı

1999 yılında, Avrupa Mekansal Gelişim Perspektifi (ESDP) sonucunda Avrupa politikaları bölgesel denge ve uyum, rekabet gücünün artması, pazarlara ve bilgiye erişimin yanı sıra doğal ve kültürel kaynakların daha akıllıca yönetimine yönelmiştir. Daha yakın zamanda, bütünleşik mekansal gelişim Avrupa bölgeleri ve kentlerinin potansiyelinin sürdürülebilir ekonomik büyüme ve daha fazla iş için seferber edilmesini amaçlayan AB Bölgesel Gündeminde ele alınmıştır.

Arazi kullanım planlaması ve yönetimi kararları genellikle bölgesel veya yerel düzeyde alınmaktadır. Ancak Üye Devletler'in arazi kullanımı geliştirme planlarına çevresel hususları da dahil etmelerinin sağlanmasında Avrupa Komisyonu'nun da üzerine görevler düşmektedir. Hedefler şunlardır:

•          önerilen gelişmelerin çevresel etkisinin analiz edilmesi;
•          arazi kullanımı hususları hakkındaki coğrafi bilgi akışının iyileştirilmesi;
•          Avrupa kentsel çevre stratejisinin geliştirilmesi ve uygulanması;
•          Avrupa'nın kıyı bölgelerinin planlaması, yönetimi ve kullanımının iyileştirilmesi.

Avrupa ekonomileri, ham madde ve mekan (arazi kaynakları) da dahil olmak üzere, doğal kaynaklara bağlıdır. AB doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımına ilişkin tematik stratejisinde bir kaynak olarak mekan da bulunmaktadır. Mekan, üretim amaçları (örneğin mineraller, kereste, gıda) ve çeşitli sosyo-ekonomik faaliyetler için gereken toprak ve deniz alanları anlamına gelmektedir. Bu gibi faaliyet alanları genellikle aynı bölgesel kaynak için rekabet etmektedir.

Hava ve suyun noktasal olmayan kirliliğinin azaltılmasını hedefleyen, arazi kullanımı uygulamalarını değiştirmeye yönelik çabalar arasındabütünleşik nehir havzası yönetimi ve bilhassa da Nitrat Direktifi bulunmaktadır. Geçirimsiz yüzeylerin (örneğin binalar ve yollar) yapımından kaynaklanan ve olağanüstü hava olaylarıyla tetiklenen seller, yeni bir Avrupa Sel Direktifinde ele alınmaktadır. Arazi kullanımının çok yönlü tabiatı AB kırsal kalkınma ve bölgesel politikalarında da vurgulanmaktadır.

UNFCCC Kyoto Protokolü, diğerleri arasında, tarım arazilerinden kaynaklanan metan ve azot oksit emisyonlarını azaltan uygulamaları teşvik etmektedir. İklim değişikliğine uyum sağlama hakkındaki AB politikaları mevcut ve gelecek arazi kullanımı uygulamalarını ve buna bağlı olan ekonomik sektörleri doğrudan ilgilendirmektedir.